ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΕΦΕΔΡΩΝ ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΩΝ ΝΟΜΟΥ ΣΑΜΟΥ - ΑΙΓΑΙΟ.

ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΕΦΕΔΡΩΝ ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΩΝ ΝΟΜΟΥ ΣΑΜΟΥ
Α Ι ΓΑ Ι Ο
 
Η θάλασσα, ο βυθός της και το υπέδαφός του είναι η σημερινή αλλά βασικά η αυριανή πηγή πλούτου,


με τον οποίο θα επιβιώσει ο άνθρωπος. Αυτός ο πλούτος δεν είναι μόνο τα ψάρια και τα ορυκτά. Το Αιγαίο είναι ο πνεύμονας ζωής για την Ελλάδα. Συνηθίζεται να αποκαλούμε ΄΄ορατή απειλή εξ ανατολών΄΄όλες τις διεκδικήσεις των Τούρκων που στρέφονται κατά κυριαρχικών μας δικαιωμάτων (δηλαδή αυτών που με τίποτα δεν πρέπει να διαπραγματευόμαστε). Εάν συγκρίνει κανείς την απειλή αυτή με τις αινοφανείς «ασύμετρες» στις οποίες κατ’ απαίτηση του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ έχουν ήδη στραφεί τα πάντα, τότε αντιλαμβανόμαστε πόσο λάθος τακτική ακολουθούν οι ελληνικές κυβερνήσεις.

Κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας μας κινδυνεύουν επομένως: Κατ’ αρχήν από τη Τουρκία και το στρατο-οικονομικό κατεστημένο που την ελέγχει. Από τρίτες χώρες και οργανισμούς (ΗΠΑ και ΝΑΤΟ)

που δεν σέβονται ούτε υπολογίζουν τις διεθνείς Συνθήκες – Συμβάσεις που έχουν κατοχυρώσει αυτά μας τα δικαιώματα. Από την έλλειψη σταθερής και αμετακίνητης, πατριωτικής πολιτικής των ελληνικών κυβερνήσεων στα ζητήματα τα αποκαλούμενα ως ελληνοτουρκικές διαφορές και από την πεποίθηση των κυβερνώντων κομμάτων που μεταφράζεται και ως εξωτερική πολιτική ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση και το

ΝΑΤΟ παρέχουν εγγυήσεις και ασφάλεια στην Ελλάδα, αλλά και στην Κύπρο.

Έτσι αποδυναμώνεται η άμυνά μας. Όλες οι ελληνοτουρκικές διαφορές περιέχουν διεκδικήσεις της Τουρκίας ενώ απολύτως καμία εκ μέρους της Ελλάδας. Οι Τούρκοι θέλουν δικά τους όλα από τη μέση γραμμή (25ο μεσημβρινό) και ανατολικά. Εκτός από τα νησιά εκείνα που «αναφέρονται με το όνομά τους στις Συνθήκες και τις Διεθνείς Συμφωνίες με τις οποίες παραχωρήθηκαν στην Ελλάδα».

Υπάρχει το πολύ σοβαρό θέμα πως γραμμές βάσης, χωρική θάλασσα, αποκλειστική οικονομική ζώνη (ΑΟΖ) , εναέριος χώρος και γκρίζες ζώνες θα καθοριστούν οπωσδήποτε μαζί με τη υφαλοκρηπίδα αφού η νομική τους σχέση είναι αδιάρρηκτη. Οι Τούρκοι από το 1974 και μετά κατάφεραν με την υποστήριξη των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ και την υποχωρητικότητα των ελληνικών κυβερνήσεων στόχους που διαφορετικά θακατακτούσαν μόνο με πόλεμο. Μια ματιά σ’ αυτούς είναι χρήσιμη.

• Επίσημη παραδοχή και αναγνώριση από Πρωθυπουργούς μας πως έχουν δικαιώματα στο Αιγαίο.

Τούτο σημαίνει πως δέχτηκαν ότι πρέπει να προσδιοριστούν και κατοχυρωθούν αυτά στους Τούρκους.

• Την άποψη (που την προβάλλουν υπερασπίζοντάς τους και οι Αμερικάνοι) πως οι Έλληνες έχουν όλα τα νησιά στο Αιγαίο και αυτοί τίποτα. Έτσι προέκυψαν οι «γκρίζες ζώνες» και έτσι καταγράφονται και στους επίσημους αμερικανικούς χάρτες που χρησιμοποιούνται στο ΝΑΤΟ.

• Εξαφάνιση από τους ίδιους χάρτες των συνόρων στη θάλασσα στο Ανατολικό Αιγαίο, καίτοι από αρχές του 1950 τα είχαν αποδεχτεί.

• Αμφισβήτηση με παραβιάσεις εθνικής εναέριας περιοχής στη ζώνη από 6 μέχρι 10 μίλια και πάνω από τις «γκρίζες ζώνες».

• Να μην επεκτείνουμε μέχρι 12 μίλια που δικαιούμαστε την Αιγιαλίτιδα ζώνη από 6 που έχουμε σήμερα. Η χώρα μας δεν το έχει κάνει αυτό ούτε καν στην ηπειρωτική Ελλάδα, το Ιόνιο και την Κρήτη, όπως αυτοί (Τούρκοι) στη Μεσόγειο και το Βορρά. Τέτοια λεβεντιά δηλαδή.

• Να τροποποιήσουμε (υπερυψώσουμε) αεροδιαδρόμους για τα πολιτικά αεροπλάνα κατ’ απαίτησή τους με αποτέλεσμα να μπορούν ελεύθερα να διέρχονται τα πολεμικά τους από κάτω. Μέχρι τότε οι αεροδιάδρομοι ήταν νοητός φραγμός από Τουρκία προς Ελλάδα. Επίσης να καταργήσουμε άλλους

αεροδιαδρόμους με τα αντίστοιχα οικονομικά οφέλη που πέρασαν βέβαια στη πλευρά της Τουρκίας.

• Να παραδοθεί η ΄΄ευθύνη΄΄ άμυνας του Αιγαίου στην αρμοδιότητα του στρατηγείου του ΝΑΤΟ στη Σμύρνη, ήτοι σε Αμερικανό ο οποίος κατά περίπτωση εκχωρεί το δικαίωμα αυτό και σε Τούρκο διοικητή. Λύκοι δηλαδή φιλάνε το μαντρί ενώ οι δικοί μας φύλακες τρέχουν σε πολέμους ενάντια άλλων λαών για ξένα συμφέροντα.

• Να αρνούνται οι Ένοπλες Δυνάμεις μας συμμετοχή σε ασκήσεις σε περιοχές όπου περιλαμβάνονται νησιά των οποίων αμφισβητούν το δικαίωμά μας για εξοπλισμό και άμυνα (Λήμνος , Αη Στράτης κ.λ.π.). Έτσι γίνονται ασκήσεις του ΝΑΤΟ στο Αιγαίο και εμείς τις αποφεύγουμε «διαμαρτυρόμενοι» με τον τρόπο αυτό. Τους τιμωρούμε δηλαδή με αποχή από φαγοπότι με δικά μας εδέσματα. Εάν θεωρήσουμε ως εκπαίδευση και φαγοπότι τις Νατοϊκές ασκήσεις. Εκεί καταντήσαμε δηλαδή. Αντί να

τους σιχτιρίσουμε.

Η παρατηρούμενη κινητικότητα το τελευταίο καιρό για τις αποκαλούμενες ‘ελληνοτουρκικές διαφορές’ εκτιμάται πως οφείλεται:

• Στις πιέσεις όσων ενδιαφέρονται να κλείσουν τα θέματα αυτά, για να μπορέσουν να ασχοληθούν με επενδύσεις και εκμετάλλευση των πόρων του Αιγαίου.

• Στην όρεξή τους για επενδύσεις στην Τουρκία, που είναι μια εκτεταμένη αγορά υπό ένταξη μάλιστα στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Αυτό σημαίνει για μερικούς πλούσια κοινοτικά προγράμματα, ήτοι εκμετάλλευση πόρων και απομύζηση από την εργασία δεκάδων εκατομμυρίων υπάκουων «πάμφθηνων» Τούρκων. Ο Άγγλος Πρωθυπουργός μάλιστα δεν κρύβει την ανυπομονησία του όπως και οι Αμερικάνοι για ένταξη της Τουρκίας στην Ε.Ε.

• Στον απρόσκοπτο έλεγχο του ίδιου χώρου ως κρίσιμου στρατηγικά για τη διέλευση αγωγών πετρελαίου και φυσικού αερίου από Ανατολή προς Ευρώπη. Ο χώρος Ελλάδα – Τουρκία – Κύπρος είναι πολύ σοβαρός για τις ανάγκες των ομάδων ισχύος των ΗΠΑ – Αγγλίας προς περικύκλωση της Ρωσίας και έλεγχο περιοχών ενέργειας και δρόμων ροής φυσικών πόρων.

• Στην αξιοποίηση του Αιγαίου ως βασικού άξονα προς το Βορρά (μέσω Θεσσαλονίκης , Καβάλας) όπου εγκαθίστανται οι νέες Αμερικανικές βάσεις και οπλικά συστήματα σε χώρες του τέως Συμφώνου της Βαρσοβίας.

Οι Τούρκοι οφείλουν να σταματήσουν τις απειλές για πόλεμο (το περίφημο casus belli), ενώ ο λαός μας πρέπει να τις μετράει, αλλά να τις γράφει εκεί που πρέπει και εκεί που ξέρει. Και αυτό γίνεται καλύτερα όταν, οι ένοπλες δυνάμεις βρίσκονται εδώ έτοιμες και εμψυχωμένες να υπερασπιστούν την πατρίδα μας, ενώ οι δικοί μας κυβερνήτες να ενημερώσουν τη Βουλή και το λαό για τις συζητήσεις και τη μυστική

διπλωματία. Είναι δικαιώματά μας αυτά που συζητούν και δεν έχει καμία κυβέρνηση και ποτέ ανοιχτή επιταγή για τη διαπραγμάτευσή τους.

Η επαγρύπνηση είναι απαραίτητη και για ένα ακόμη λόγο. Οι λύσεις που απεργάζονται, δεν έχουν πισωγύρισμα. Θα είναι ουσιαστικά απώλεια και των υπολοίπων κεκτημένων στην Κύπρο και επαναχάραξη των συνόρων της Ελλάδας.



Εμμανουήλ Ν. Πέτρου


Εφ. Λοχαγός (ΠΖ)