Οι Κύριοι Παράγοντες που Πλήττουν την Τουρκική Οικονομία
Οι νέες διεθνείς αναλύσεις των οικονομικών μεγεθών δείχνουν ότι η πάλαι ποτέ ανατέλλουσα ημισέληνος ως μιας ισχυρής αναδυόμενης οικονομίας έχει λάβει πλέον τροχιά δύσεως. Αφού το δεύτερο τρίμηνο τα οικονομικά στοιχεία που παρουσιάζονται από έγκριτους οικονομικούς αναλυτές[1] δείχνουν ότι οι αλκυονίδες ημέρες της αστρικής μεσουράνησης της οικονομίας της Τουρκίας, άνω του 8% κατά το 2010 και το2011 καθιστώντας την, τρίτη ταχύτερα αναπτυσσόμενη οικονομία στον κόσμο πίσω από την Κίνα και την Αργεντινή, έχουν παρέλθει ανεπιστρεπτί, δίδοντας τη θέση τους στο παγερό λυκόφως στην οικονομική προοπτική της. Σηματοδοτείται πλέον μια αυστηρή προειδοποίηση, ότι η Τουρκία οδεύει προς μια επιβράδυνση, που εν μέρει καθοδηγείται από την ύφεση στις κύριες ευρωπαϊκές αγορές εξαγωγών της Τουρκίας[2].
Tα οικονομικά στοιχεία για την κυβέρνηση του Πρωθυπουργού Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν θα ήταν πολύ χειρότερα, εάν δεν υπήρχε η πρόσφατη αύξηση των εξαγωγών προς το Ιράν που οφείλεται κυρίως στη ραγδαία αύξηση των πωλήσεων χρυσού. Η ζήτηση, όμως, κατά το τρέχον έτος, για χρυσό στο Ιράν οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στις αυστηρές οικονομικές κυρώσεις που έχουν επιβληθεί από τη δύση στην Ισλαμική Δημοκρατία, και είναι αυτές οι οποίες οδηγούν τους Ιρανούς στην αναζήτηση της οικονομικής ασφάλειας με την αγορά δεδομένων αξιών, όπως είναι τα πολύτιμα μέταλλα, ειδικά τώρα που η τιμή του χρυσού έχει πάρει την άγουσα στη διεθνή χρηματιστηριακή αγορά[3].
Το ανησυχητικό για την Τουρκία στην όλη υπόθεση είναι ότι η αύξηση των εξαγωγών χρυσού προς το Ιράν δεν μπορεί να είναι συνεχής. Δεν είναι δυνατόν τα ιρανικά νοικοκυριά να προμηθεύονται απεριόριστες ποσότητες. Αυτή η συγκυριακή προμήθεια από το Ιράν, παρείχε μια περιορισμένης χρονικής διάρκειας σανίδα σωτηρίας για την Τουρκία να επιπλεύσει στην δύσκολη οικονομική θαλασσοταραχή που έχει βρεθεί.
Τα τελευταία χρόνια, η Τουρκία έχει θεωρηθεί κάτι σαν κράτος πρότυπο για την οικονομική της εκτίναξη, συγκεντρώνοντας διθυραμβικές κριτικές τόσο από οικονομικούς επιστήμονες στο εσωτερικό της, όσο και από τους διεθνείς οργανισμούς, καθώς και κρατικές οντότητες, για την ανάπτυξή της στους βασικούς κλάδους της γεωργίας, κλωστοϋφαντουργίας, κατασκευής αυτοκινήτων, καταναλωτικών συσκευών και της βαριάς ναυπηγικής βιομηχανίας. Είναι αξιοσημείωτο ότι η Τουρκία κατατάσσεται τέταρτη στον κόσμο στη ναυπήγηση πίσω από την Κίνα, τη Νότια Κορέα και την Ιαπωνία. Επίσης συμμετέχει στις ομάδες εργασίας των είκοσι πλουσιοτέρων κρατών του κόσμου (G-20). Μάλιστα πολύ την κατέτασσαν στις ανεπτυγμένες οικονομίες και όχι στις αναδυόμενες[4].
