H EΛΛΗΝΙΚΗ ΣΗΜΑΙΑ
Τιμημένη… αγαπημένη…. ματωμένη….
Στις 27 του Οκτώβρη , παραμονή της επετείου του ΟΧΙ, γιορτάζεται και τιμάται η Ελληνική Σημαία. Η πρώτη Ελληνική σημαία με το λευκό σταυρό σε γαλανό φόντο, σχεδιάστηκε, υφάνθηκε, ευλογήθηκε και υψώθηκε στη Μονή
Ευαγγελίστριας στη Σκιάθο το 1807. Σ’ αυτή ο μοναχός Νήφωνας όρκισε τους οπλαρχηγούς, Θεόδωρο Κολοκοτρώνη,Ανδρέα Μιαούλη, Παπαθύμιο Βλαχάβα, Γιάννη Σταθά, Νικοτσαρά, τον Σκιαθίτη διδάσκαλο του Γένους Επιφάνιο -
Στέφανο Δημητριάδη και πολλούς άλλους, μετά από μεγάλη σύσκεψη που έκαναν στο Μοναστήρι της Ευαγγελίστριας για να καταστρώσουν το σχέδιο δράσης τους.
Η Ελληνική σημαία με την επίσημη μορφή της καθορίστηκε το 1822 από το Σύνταγμα της Επιδαύρου, είχε σταυρό,ως σύμβολο της ορθοδοξίας. Η σημαία αυτή, αποτελούσε την επίσημη Ελληνική σημαία ως το 1978 ( Η Επίσημη
Σημαία του Ελληνικού κράτους. Καθιερώθηκε με νόμο στις 21/12/1978), οπότε και υιοθετήθηκε η ΄΄ναυτική΄΄ αυτή με τις οριζόντιες λευκές και γαλάζιες γραμμές.
Το ριγωτό πρότυπο επιλέχθηκε λόγω της ομοιότητάς του με την κυματιστή θάλασσα που περιβάλει τις ακτές της Ελλάδας. Η εκδοχή του λευκού σταυρού μέσα σε κυανό πλαίσιο χρησιμοποιείται ακόμα και σήμερα παράλληλα με την
πιο διαδεδομένη μορφή μα τις ρίγες.
Από το 1832 έως το 1974 η μπλε σημαία με τον κεντρικό απλό λευκό σταυρό χρησιμοποιούνταν στο εσωτερικό της χώρας και η σημερινή σημαία, με το σταυρό πάνω αριστερά και τις ρίγες, χρησιμοποιούνταν στο εξωτερικό. Τα χρώματα της σημαίας, γαλάζιο και λευκό, συμβολίζουν το γαλάζιο της Ελληνικής θάλασσας και το λευκό των αφρισμένων κυμάτων.
Οι οριζόντιες γραμμές είναι 9 όσες και οι συλλαβές του συνθήματος της Ελληνικής Επανάστασης, «ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ Ή ΘΑΝΑΤΟΣ».
Ο λευκός σταυρός συμβολίζει την αφοσίωση των Ελλήνων στην Ορθόδοξη Χριστιανική Πίστη, καθώς και την συμβολή της Εκκλησίας στο σχηματισμό του σύγχρονου Ελληνικού Κράτους.
Μια άλλη εκδοχή αναφέρει ότι οι 9 οριζόντιες γραμμές της Ελληνικής Σημαίας συμβολίζουν τις εννέα μούσες της Ελληνικής Μυθολογίας.
Την Καλλιόπη (Επική Ποίηση), την Κλειώ (Ιστορία), την Ερατώ (Ερωτική Ποίηση), την Ευτέρπη (Μουσική), την Μελπομένη (Τραγωδία), την Πολύμνια (Ιερή ποίηση, Γεωμετρία, Μιμητική και Γεωργία), την Τερψιχόρη (Χορός),
την Θάλεια (Κωμωδία και Ειδυλλιακή ποίηση) και την Ουρανία (Αστρολογία).
Οι 9 μούσες ενέπνευσαν ολόκληρο τον Ελληνικό πολιτισμό, από τον καιρό του Ομήρου μέχρι τον Παλαμά, τον Σεφέρη και τον Ελύτη ως και σήμερα. Ο Ηρόδοτος έλεγε ότι το γαλάζιο και το λευκό είναι τα χρώματα των Ελλήνων,
που συμβολίζουν το ομόγλωσσον, το ομόθρησκον, το ομότροπον και όμαιμό (κοινό γαλάζιο αίμα) μας. Ο σταυρός ενώνει το κυανό με το λευκό, το αρσενικό με το θηλυκό, σε ένα υπέρτατο συμβολισμό αγάπης, έρωτα, ανδρείας και θυσίας, συμβολίζει τον Απόλλωνα και τον Διόνυσο και μετέπειτα τον Χριστό.
Στα Κρυφά Σχολεία οι παπάδες και οι ιερωμένοι αναλάμβαναν να μαθαίνουν κρυφά στα Ελληνόπουλα Ελληνικά γράμματα. Λειτουργούσαν κρυφά σε ολόκληρη την Ελλάδα και μεταλαμπάδευαν στα νεαρά Ελληνόπουλα τις Ελληνικές
αξίες και παραδόσεις. Για όλους αυτούς τους λόγους φαίνεται πόσο σημαντικό ρόλο παίζει η θρησκεία στη ζωή του Έλληνα, και για αυτό ακριβώς το λόγο ο Ελληνικός σταυρός έχει εξέχουσα θέση πάνω στην Ελληνική Σημαία.
Εκτός του ότι συμβολίζει την Ελληνορθόδοξη πίστη μας, το πανάρχαιο αυτό σύμβολο στην ελληνική σημαία, ο ισοσκελής σταυρός είναι η ελληνική Τετράκτυς, το σύμβολο του Δία, του Ήλιου, που μεταλαμπαδεύει Φως και Ζωή.
ΕΛ-ΛΗΝ = ΗΛΙΟΥ ΝΟΩΝ – αυτός που σκέφτεται σωστά, καλά, φωτεινά, καθαρά, ο γνωστικός και σοφός.
Η εθνική σημαία τροποποιήθηκε έκτοτε αρκετές φορές, κυρίως ως συνέπεια των πολιτειακών μεταβολών, χωρίς όμως να μεταβληθεί ριζικά. Το 1833 προστέθηκε στις σημαίες του στρατού ξηράς και του πολεμικού ναυτικού ο βαυαρικός
θυρεός ο οποίος διατηρήθηκε μέχρι την ανατροπή του Όθωνα τον Οκτώβριο του 1862. Με την άφιξη του Γεωργίου Α΄ το 1863 περιελήφθη στις σημαίες των ανωτέρων σωμάτων το στέμμα το οποίο παρέμεινε μέχρι τη μεταπολίτευση
του 1924. Από το 1864 η σημαία για τα τάγματα Πεζικού αποτελείτε από μεταξωτό ύφασμα που έφερε τριγύρω χρυσά κρόσσια και στο κέντρο του λευκού σταυρού την εικόνα του προστάτη της, Αγίου Γεωργίου.
Σε όλους τους αγώνες του Έθνους, οι Έλληνες πολέμησαν και υπερασπίστηκαν με τη ζωή τους το ιερό αυτό σύμβολο.
Μπορεί κανείς να ξεχάσει το γενναίο σημαιοφόρο που σκοτώθηκε από εχθρικά πυρά, τη στιγμή που έστηνε την ελληνική σημαία στην κορυφή του Μπιζανίου το 1912. Στη μάχη που ακολούθησε, σκοτώθηκαν δέκα στρατιώτες για να μην
πέσει η σημαία στα χέρια του εχθρού. Στο τέλος ο λοχίας που είχε απομείνει, όρμησε στο ύψωμα, αγκάλιασε τη σημαία,κατρακύλησε αιμόφυρτος στην πλαγιά και όταν έφθασε στο διοικητή του τάγματος, στάθηκε όρθιος χαιρέτησε και ανέφερε στο διοικητή ΄΄Κύριε διοικητά, έχω την τιμή να σας παραδώσω τη σημαία΄΄. Και έπεσε νεκρός.
Η Ιστορία μας είναι γεμάτη από τέτοια περιστατικά αυτοθυσίας για την προστασία της σημαίας μας. Πρόσφατο παράδειγμα, τα γεγονότα στη Δερύνεια το 1996 όταν ο Σολωμού έγινε ο ίδιος σημαία και θυσιάστηκε για τα ιδανικά τα οποία συμβολίζει η γαλανόλευκη.
Ο κώδικας της Ελληνικής Σημαίας αποτελείται από ορισμένους αυστηρούς κανόνες οι οποίοι πρέπει να ακολουθούνται κατά γράμμα ως ένδειξη τιμής προς την Σημαία. Ένδειξη τιμής προς τη Σημαία αντικατοπτρίζει ένδειξη
τιμής προς το Έθνος και τιμή προς τους ίδιους τους εαυτούς μας.
1. Η Ελληνική Σημαία εκπροσωπεί το Έθνος μας, την πατρίδα μας, και την κρατική μας οντότητα. Σε περίπτωση πολέμου η σημαία πρέπει να φυλάσσεται και να προστατεύεται ακόμα και με την ζωή μας.
2. Σε περίπτωση που μια σημαία φθαρεί, τότε καίγεται, αλλά ΠΟΤΕ δεν πετιέται στα σκουπίδια. Στα σκουπίδια μπορούν να πεταχτούν μόνο οι στάχτες.
3. Η Σημαία χρησιμοποιείται μόνον σε έπαρση επί ιστού. Απαγορεύεται η οποιαδήποτε άλλη χρήση.(π.χ. κρέμασμα κουρτίνας, διακοσμητικό, ένδυμα, κλπ)
4. Κατά την έπαρση της Ελληνικής Σημαίας στεκόμαστε όλοι προσοχή. Ο Σημαιοφόρος αίρει γοργά. Κατά τη διάρκεια της έπαρσης ψάλλετε ο Εθνικός Ύμνος.
5. Εάν υπάρχουν πολλές σημαίες τότε η Ελληνική πρέπει να βρίσκεται στο ίδιο ύψος, ή ψηλότερα από τις υπόλοιπες.
6. Κατά την υποστολή της Σημαίας στεκόμαστε προσοχή. Ο Σημαιοφόρος υποστέλλει αργά.
7. Κατά την ημέρα του πένθους η Σημαία κυματίζει μεσίστια, και αφού ο σημαιοφόρος τελειώσει την έπαρση, τότε προχωρεί σε υποστολή μέχρι το μέσο του ιστού.
8. ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ η Ελληνική Σημαία να αγγίζει το έδαφος για οιονδήποτε λόγο. Σε περίπτωση που η σημαία είναι πολύ μεγάλη, η έπαρση πρέπει να γίνεται από τον σημαιοφόρο και με τη βοήθεια του παραστάτη.
Εμμανουήλ Ν. Πέτρου
Εφ. Λοχαγός (ΠΖ)
www.seansamou.gr
manolisred@hotmail.com