ΕΓΚΛΗΜΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΣΦΑΛΕΙΑ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ: «ΠΑΡΟΠΛΙΣΜΕΝΑ» τα Leopard 2 .

• Συμφέροντα και σκοπιμότητες κρατούν τα άρματα μάχης χωρίς πυρομαχικά
• Προωθούν την προμήθεια των αποδεδειγμένα κατώτερων προδιαγραφών και μη πιστοποιημένων ισραηλινών πυρομαχικών!

Αν υπάρχει ένας τομέας στον οποίο η ανεπάρκεια της πολιτικής ηγεσίας τα τελευταία χρόνια ξεπερνά κάθε όριο...

αυτός είναι... σίγουρα ο τομέας της Άμυνας. Κι αν υπάρχει ένα θέμα στο οποίο η ανεπάρκεια αυτή προκύπτει κατά τον πλέον αδιαμφισβήτητο τρόπο είναι η αδυναμία της πολιτικής ηγεσίας να επιλύσει από μείζονα θέματα, όπως αυτό της νέας δομής δυνάμεων - το οποίο το «παλεύουν» εδώ και πάνω από δέκα χρονιά χωρίς αποτέλεσμα-, έως τα πιο απλά προβλήματα, όπως αυτό της προμήθειας των πλέον αναγκαίων εφοδίων για τις Ένοπλες δυνάμεις, όπως ανταλλακτικών, ακόμη δε και πυρομαχικών.

Στις τελευταίες κατατάσσεται κι η περίφημη προμήθεια μικρής ποσότητας πυρομαχικών των 120 χιλιοστών για τα άρματα μάχης, συγκεκριμένως για τα μεταχειρισμένα Leopard 2 Α4 και τα υπερσύγχρονα Leopard 2 ΗΕL, τα οποία προμηθεύτηκε προ ετών ο ελληνικός Στρατός και έκτοτε παραμένουν χωρίς πυρομαχικά! Για να γίνει αντιληπτό το μέγεθος αυτής της πρωτοφανούς -σε παγκόσμιο επίπεδο- αβελτηρίας, αρκεί να αναφερθεί ότι οι διαδικασίες για την προμήθεια των πυρομαχικών των αρμάτων ξεκίνησαν το 2003 (!), ώστε οι παραδόσεις να συμπίπτουν με τις πρώτες παραλαβές των αρμάτων -οι οποίες άρχισαν το 2005 και ολοκληρώθηκαν το 2008- και έκτοτε, κοντά εννέα χρόνια αργότερα, ουδείς εκ των πέντε διατελεσάντων υπουργών Άμυνας -συγκεκριμένως, οι κύριοι Γ Παπαντωνίου, Σπ. Σπηλιωτόπουλος, Ευ. Μεϊμαράκης, Ευ. Βενιζέλος και Π. Μπεγλίτης- κατάφερε να υλοποιήσει μία προμήθεια, την οποία, σημειωτέον, όλοι είχαν χαρακτηρίσει επείγουσα...

«Σκανδαλολογία» και καθυστερήσεις

Δύο ήταν οι αιτίες για το απερίγραπτο αυτό φαινόμενο. Η πρώτη ήταν η γνωστή «σκανδαλομανία» επί Σπηλιωτόπουλου, η οποία είχε ως αποτέλεσμα να φοβούνται να βάλουν υπογραφή στην παραμικρή προμήθεια οι πάντες, από τον πλέον χαμηλόβαθμο αξιωματικό μέχρι Αρχηγούς Κλάδων και τον ίδιο τον υπουργό, και η εν συνεχεία «διαφανολογία» επί Βενιζέλου και Μπεγλίτη, που κατέστησε αδύνατη κάθε προμήθεια. Και η δεύτερη, για τη συγκεκριμένη τουλάχιστον προμήθεια οι γνωστοί «ποντικοί» που, παρά τη διαφάνεια και τα λοιπά... γραφικά όλων των μέχρι τώρα υπουργών, φαίνεται ότι εξακολουθούν να υπάρχουν και να δρουν μέσα στο σύστημα.

Οι τελευταίοι κατόρθωσαν να εκμεταλλευτούν -άγνωστο αν και την προκάλεσαν κιόλας εμμέσως- την περίεργη απόφαση του ανεκδιήγητου Ε. Βασιλάκου (γ. διευθυντού ΓΔΑΕΕ επί Μεϊμαράκη και κατά ένα ακόμη έτος επί Βενιζέλου) να προκαλέσει ακύρωση, το 2008, της αποφάσεως του ΚΥΣΕΑ, που προέβλεπε την κατανομή της προμήθειας αυτής εξ ημίσειας περίπου μεταξύ Γερμανίας -κινητικής ενεργείας- διατρητικά- και ΗΠΑ – χημικής ενεργείας - εκρηκτικά. Έκτοτε, με διάφορα προσχήματα και σε κάθε ευκαιρία, προωθούν την προμήθεια των αποδεδειγμένα -σε επίσημες δοκιμές- κατωτέρων προδιαγραφών -και, κυρίως, μη πιστοποιημένων- ισραηλινών πυρομαχικών, πότε με ψευδείς ισχυρισμούς ότι είναι πιστοποιημένα για τα Leopard 2 και πότε με το επιχείρημα της άμεσης παραδόσεως ή της χαμηλής τιμής τους. Τελευταία ευκαιρία γι'αυτό είναι η πρόσφατη βελτίωση των ελληνο-ισραηλινών σχέσεων.

Πρόσφατες πληροφορίες αναφέρουν ότι οι Ισραηλινοί, εκμεταλλευόμενοι τη συνεργασία μεταξύ των δύο χωρών στον αμυντικό τομέα, ασκούν πιέσεις στη νέα ηγεσία του ΥΠΕΘΑ και με την υποστήριξη των εδώ συνεργατών τους διοχετεύουν πληροφορίες ότι δήθεν η κατασκευάστρια εταιρεία των αρμάτων αφήνει περιθώρια για χρήση και των ισραηλινών πυρομαχικών. Ουδέν ψευδέστερον.

Και τούτο διότι η επίσημη απάντηση από τις 12 Μαΐου 2010- της κατασκευάστριας εταιρείας των αρμάτων, ΚΜW, σε ερώτημα της ελληνικής πλευράς ποιες περαιτέρω δοκιμές απαιτούνται προκειμένου ένα πυρομαχικό πιστοποιημένο σε επίπεδο πυροβόλου -σε δοκιμές με πακτωμένο το πυροβόλο στο έδαφος- να πιστοποιηθεί και σε επίπεδο πυροβόλου - άρματος -με το πυροβόλο επί του συγκεκριμένου άρματος, του Leopard 2 εν προκειμένω- ήταν ξεκάθαρη. Συγκεκριμένως, τμήμα της επιστολής αυτής -στη διάθεση του περιοδικού-, το οποίο παραθέτουμε εν μεταφράσει, αναφέρει:

1. Τα άρματα μάχης Leo-2Α4 με πυροβόλο L144 [Σ.Σ.. μήκος πυροβόλου σε διαμετρήματα, ήτοι 44 φορές επί 120 χιλιοστών] είναι ικανά να βάλουν οιουδήποτε τύπου πυρομαχικά τα οποία πληρούν τη STANAG 4385 του ΝΑΤΟ και του «Interface Control Document 120 mm Tank Armament System (Weapon And Ammunition)». Τα πυρομαχικά πρέπει να περάσουν από τις δοκιμές homologation πριν από τη χρήση τους στα Leopard 2. Τα πυρομαχικά του πυροβόλου είναι εναλλάξιμα συμφωνά με την (παραπάνω) STANAG 4385.
2. Οποιοδήποτε πυρομαχικό επιλεγεί τελικώς από το ελληνικό υπουργείο Άμυνας/Ε.Σ. πρέπει να περάσει από τις δοκιμές homologation, όπως αναφέρονται στο σχετικό συμβόλαιο, αριθ. 016Α, για την προμήθεια των Leopard 2ΗEL (παράρτημα G, σελίδα 70).
3. Η εφαρμοζόμενη διαδικασία έχει παρουσιασθεί λεπτομερώς από την KMW κατά τη διάρκεια των διαφόρων ΡΜR [Σ.Σ. εκθέσεις δια¬χειρίσεως - προόδου του προγράμματος], οι οποίες έγιναν στο πλαίσιο των απαιτήσεων του συμβολαίου.
4. Οι τελικές διαδικασίες πιστοποιήσεως - homologation που προβλέπονται αποτελούνται από τους κάτωθι ελέγχους:
α) Πιθανότητα προσβολής στόχου με την πρώτη βολή (first hit probability). β) Μετρήσεις κραδασμών και δονήσεων, γ) Μετρήσεις ηλεκτρο-εκρηκτικών συσκευών, δ) Πιστοποιητικό κυβερνητικής Αρχής, π.χ. των ελληνικών Αρχών [Σ.Σ. ή κυβερνητικής Αρχής άλλου κράτους].

Πιστοποίηση χωρίς... δοκιμές

Ενόψει των ανωτέρω, οι εδώ εκπρόσωποι της ισραηλινής εταιρείας κατέφυγαν σε ένα από τα παλιά τους «τρικ», προσπαθώντας να εμφανίσουν ένα έγγραφο της κρατικής Αρχής του Ισραήλ SΙΒΑΤ (με ημερομηνία 12/6/2011) ως έγγραφο πιστοποιήσεως των πυρομαχικών.

Μόνο που το έγγραφο δεν ανέφερε πουθενά ότι έγιναν οι παραπάνω έλεγχοι (της παραγράφου 4α, β, γ) ούτε ότι οι δοκιμές έγιναν σε επίπεδο πυροβόλου - άρματος της διαδικασίας homologation [με πυροβόλο σε άρμα Leopard 2] ούτε ότι η ίδια αυτή κρατική Αρχή είχε πιστοποιήσει τα πυρομαχικά, ώστε να εκδώσει το σχετικό πιστοποιητικό [Σ.Σ ανέφερε απλώς ότι τις δοκιμές είχε κάνει η κατασκευάστρια εταιρεία ΙΜΙ υπό την επίβλεψη του ισραηλινού Στράτου].

Επρόκειτο, δηλαδή, για σαφή προσπάθεια παραπλανήσεως των πάντων, γεγονός που προκύπτει και από το νατοΐκό όργανο Joint Configuration Board, υπεύθυνο για την εξασφάλιση κοινών (εναλλάξιμων) πυρομαχικών των πυρομαχικών 120 χιλιοστών των αρμάτων με πυροβόλο αυτού του διαμετρήματος. Γιατί στο Tank Weapon and Ammunition Board, όπου αναφέρονται λεπτομερώς όλα τα πυρομαχικά που είναι κατάλληλα και πιστοποιημένα για τα Leopard 2 (Α4, Α5 και Α6 - το δικό μας Leo 2 ΗΕL είναι Α6), δεν υπάρχει κανένα ισραηλινό πυρομαχικό που να είναι πιστοποιημένο για τα συγκεκριμένα άρματα.

Εκτός από μη πιστοποιημένο, το ισραηλινό πυρομαχικό απεδείχθη ανεπαρκές στην ακρίβεια βολής διασπορά (βλ. first hit probability) και κυρίως στην ικανότητα διατρήσεως στόχου, όπως προέκυψε από τις προ ετών δοκιμές του ελβετικού Στράτου (απεκλείσθη). Επιπλέον, η χρήση του πυρομαχικού αυτού απεδείχθη και... ανθυγιεινή, διότι σε δοκιμές του δανικού Στρατού του 2007 προκλήθηκε ατύχημα (τοξικοί καπνοί προκάλεσαν εγκαύματα στο πλήρωμα και ανάλογα τραύματα στους πνεύμονες), ενώ σε άλλη δοκιμή στη Χιλή τα πληρώματα αναγκάστηκαν να φορούν αντιασφυξιογόνες μάσκες και να κρατούν ανοιχτά τα καλύμματα του πύργου λόγω της πυκνής συγκεντρώσεως τοξικών καπνών στο σκάφος.

Κι ενώ όλα αυτά είναι γνωστά, τουλάχιστον στη ΓΔΑΕΕ, εντύπωση προκαλεί το γεγονός ότι ορισμένοι στο ΥΠΕΘΑ -και στο ΓΕΣ;- εξακολουθούν να ασχολούνται ακόμη με τα ισραηλινά πυρομαχικά.

(ΕΠΙΚΑΙΡΑ 09/02 - 15/02/2012 – ΜΑΝΟΣ ΗΛΙΑΔΗΣ)