Δημοσίευση Βῆμα 04/12/2012
Δὲν εἶναι ὅμως ἡ μόνη φορά πού οἱ δανειστές θέτουν αὐτό τὸ θέμα. Ὑπῆρξαν καὶ ἄλλες φορές προηγουμένως.
Ἡ πολιτική καὶ στρατιωτική ἡγεσία ἐνοχλήθηκε σοβαρά ἀπό τέτοιου εἴδους ἀπροκάλυπτες συστάσεις καὶ ἐπεμβάσεις.
Οἱ ἁπλοί πολίτες ἐχουν τὴν ἐντὐπωση ὅτι ἡ Τρόϊκα ἐνδιαφέρεται να βγῆ ἡ Ἑλλάδα ἀπό τὴν κρίση στὴν ὁποἰα ἔχει ἐγκλωβισθῆ καὶ ὅτι θέλουν νὰ βοηθήσουν πρὸς τὸν σκοπόν αὐτόν.
Ἀλλά ἡ ἀφ’ ὑψηλοῦ θεὠρηση τῶν πραγμάτων καὶ προτάσεις σὰν τὶς παραπάνω, κατἀργηση τῆς ὑποχρεωτικῆς στρατιτικῆς θητείας, καθώς καὶ τὴν ἐκκένωση τῶν νησιῶν μὲ λίγους κατοίκους, για νὰ μειωθοῦν, δῆθεν, τὰ ἔξοδα τῆς ἀκτοπλοϊκῆς συγκοινωνίας, δημιουργοῦν δικαιολογημένα μερικές καχυποψίες.
Ἡ Τρόϊκα γνωρίζει ἀσφαλῶς τοὺς γείτονες τῆς Ἑλλαδος ποὺ τὴν περιβάλλουν καὶ τὶς παραβιάσεις τοῦ ἐναερίου καὶ θαλασσίου χώρου ποὺ κάνουν.
Αὐτές οἱ προτάσεις συμβάλλουν ὅμως στὸ κλῖμα ἐμπιστοσύνης ποὺ θέλουν νὰ δημιουργήσουν;
Οἱ Ἑλληνες ἔχουν μιὰ μακρινή παράδοση ἐπάνω σὲ τέτοια θέματα.
Πιὸ συγκεκριμένα:Ἐάν οἱ ἄνθρωποι τῆς Τρόϊκα ἔχουν ἐπισκεφθῆ κλασικά Γυμνάσια στὶς χῶρες τους θὰ τοὺς εἶναι γνωστό τὸ ὄνομα τοῦ Ξενοφῶντος, ὁ ὁποῖος ἔγραψε τὴν Κύρου Ἀνάβαση.
Ἄν πάλι δὲν ἔχουν ἐπισκεφθῆ καὶ ἔχουν λίγο χρόνο καὶ διάθεση ἐπιμορφώσεως, θὰ μποροῦν νὰ ἀναζητἠσουν τὸν Ξενοφῶντα στὴν ἔκδοση Oxford ἤ Teubner.
Ἐπειδή ἴσως αὐτό εἶναι δύσκολο θὰ διευκολύνω τὴν κατάστση μὲ τὴν ὑπενθύμιση ὡρισμένων γεγονότων ποὺ τὰ καταγράφει ὁ Ξενοφῶν.
Οἱ Ἕλληνες μισθφόροι, 13.000 στρατιῶτες βρίσκονται στὸ πλευρό τοῦ Κύρου καὶ ἐν ἀγνοία τους ὁδηγοῦνται ἐναντίον τοὺ ἀδελφοῦ του, βασιλέως Ἀρταξέρξου.
Ὁ Ἀρταξέρξης παρατάσσει ἕνα στρατό από 1.2000.000 καὶ ὁ Κῦρος 100.000 καὶ 13.000 Ἕλληνες. Στὴ μάχη παρά τὰ Κούναξα ἐνίκησαν οἱ Ἕλληνες, ἔτρεψαν εἰς φυγήν τὸ ἐχθρικό στρατόπεδο τοῦ βασιλέως, ἀλλά ἐφονεύθη ὁ Κῦρος.
Ἐφ’ ὅσον ἐφονεύθη ὁ Κῦρος δὲν ὑπῆρχε ἀντίπαλος ποὺ νὰ διεκδικεῖ τὸν θρόνο καὶ οἱ Ἕλληνες εὑρισκόμενοι σὲ ξένη χὠρα ἐγκλωβισμένοι, χωρίς τρόφιμα ἀντιμετωπίζουν πολλά προβλήματα.
Τότε ἐμφανιζεται ὁ βασιλεύς Ἀρταξέρξης μὲ προτάσεις συνδιαλλαγῆς μὲ τὸ Ἑλληνικό στρατιωτικό σῶμα.
Στὶς διαπραγμετεύσεις ἔλαβον μέρος καὶ μερικοί Ἕλληνες οἱ ὁποῖοι ἐμήδισαν διὰ νὰ προσφέρουν τὶς ὑπηρεσίες των, ἕνας ἐξ αὐτῶν ἦταν ὁ Φαλῖνος, ὁ ὁποῖος ἔφερε τὶς προτάσεις τοῦ Βασιλέως.
Ὁ Φαλῖνος ἀνακοίνωσε στοὺς στρατηγοὺς ὅτι ὁ βασιλιάς διατἀζει νὰ παραδώσουν τὰ ὅπλα: «Βασιλεύς κελεύει τοὺς Ἕλληνας, ἐπεί νικῶν τυγχάνει καὶ Κῦρον ἀπέκτινε παραδόντες τὰ ὅπλα» … νὰ πᾶνε κοντά στὸ βασιλιά καὶ θὰ ἔχουν στὴ διάθεσή τους ὅποια δήποτε ἀγαθά.
Ὁ Κλέαρχος εἶπε ὅτι δὲν εἶναι ἴδιον τῶν νικητῶν νὰ παραδἰδουν τὰ ὅπλα. Ὁ Πρόξενος πρόσθεσε: Ἄν ὁ βασιλιάς νομίζει ὅτι εἶναι νικητής γιατί ζητᾶ τὰ ὅπλα καὶ δὲν ἔρχεται νὰ τὰ πάρει;
Κι’ ὁ Θεόπομπος ὁ Ἀθηναῖος εἶπε: «Φαλῖνε ὡς ὁρᾶς ἡμῖν οὐδέν ἐστίν ἀγαθὸν ἄλλο εἰ μὴ τὰ ὅπλα»… Ἄν παραδώσουμε τὰ ὅπλα θὰ χάσουμε καὶ τὴ ζωή μας «μὴ οὖν οἶον τὰ μόνα ἀγαθά ἡμῖν ὄντα ὑμῖν παραδώσειν» Μὴ πιστεύεις λοιπόν ὅτι τὰ μόνα ἀγαθά σὲ μᾶς θὰ τὰ παραδώσουμε, ἀλλά μὲ αὐτά θὰ πολεμήσουμε καὶ γιὰ τὰ δικά μας ἀγαθἀ.
Μὲ τὸ ἴδιο πνεῦμα ἀπαντησε καὶ ὁ Κλέαρχος κι’ ἔδωσε τὴν ἐντὐπωση ὅτι δὲν φοβόταν τὸν πόλεμο.
Οἱ διαπραγματεύσεις ὅμως συνεχίστηκαν μὲ τὸν πονηρότατο Τισσαφέρνη, ὁ ὁποῖος κέρδισε τὴν ἐμπιστοσύνη τῶν Ἑλλήνων στρατηγῶν, τοὺς παρέσυρε στὴ σκηνή του, τοὺς συνέλαβον οἱ ἱππεῖς του, τοὺς ὁδήγησαν στο βασιλιά καὶ τοὺς θανάτωσαν. Τὸ στράτευμα ἔμεινε ακέφαλο. Τότε ἐξέλεξαν ἄλλους στρατηγούς μὲ ἀρχηγό τὸν Ξενοφῶντα, ὁ ὁποῖος ὕστερα ἀπό πολλές δυσκολίες ὡδήγησε τοὺς Ἕλληνες πρὸς βορρᾶν κι’ ἔφθασαν στὴ θάλασσα τοῦ Εὐξείνου Πόντου.
Γιὰ αὐτό οἱ Ἕλληνες πολίτες ἔχουν κάποια καχυποψία ὅταν γίνονται συστάσεις καταργήσεως τῆς ὑποχρεωτικῆς θητείας στρατεύσεως, μήπως κρύβεται κάποιος δόλιος Τισσαφέρνης ἀνειλικρινής νὰ παρασύρει τοὺς Ἕλληνες στην παγίδα (τῆς σκηνῆς του).
Ἀρναία 17 Μαρτίου 2013
Δημήτριος Ρῆγας
Καθηγητῆς Θεολόγος - Φιλόλογος
ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΤΙΓΡΑΦΗ
ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΕΚΕΡΗΣ
