Ορισμένοι «θυμήθηκαν» ότι στην Ελλάδα οι στρατιωτικές παρελάσεις καθιερώθηκαν από το 1937, κάποιοι άλλοι υποστηρίζουν ότι είμαστε η μοναδική ευρωπαϊκή χώρα που κάνει παρελάσεις! Αν αντιπαρέλθουμε το γεγονός ότι η Ρωσία (γνωστή για μεγαλειώδεις παρελάσεις στη Μόσχα) είναι και αυτή ευρωπαϊκή χώρα, θα τους θυμίσουμε ότι η Γαλλία κάνει μεγάλη παρέλαση την οποία βλέπουμε κάθε χρόνο.
Δεν είναι λοιπόν τάση «εκσυγχρονισμού». Είναι προσπάθεια αποκοπής από την ιστορία και τις παραδόσεις μας. Και γίνεται βεβαίως μεθοδικά και με μακρόπνοο στόχο. Πρώτα καταργούνται τα μηχανοκίνητα. Θα μας πούν ότι δεν καταργείται η παρέλαση, απλά μειώνεται το κόστος (;). Σε λίγα χρόνια θα μας προβάλλουν μιαν ανάλογη αστήρικτη δικαιολογία για να μας πουν ότι δεν υπάρχει λόγος να παρελαύνουν ούτε και τα πεζοπόρα τμήματα. Στο μεταξύ θα έχει επινοηθεί και κάποια δικαιολογία για να καταργηθούν και οι μαθητικές παρελάσεις.
Οι παλαιότεροι ίσως θυμούνται ότι κάποτε μετείχαν στις παρελάσεις και τμήματα φοιτητών των πανεπιστημίων. Τότε όμως υπήρχαν πανεπιστήμια που έδιναν πραγματική παιδεία με καθηγητές προσηλωμένους στο καθήκον και όχι στα χρηματοδοτούμενα από την ΕΕ προγράμματα.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι με την κατάργηση των παρελάσεων θα φθάσουμε στην ουσιαστική κατάργηση των εθνικών επετείων. Θα υποβαθμισθούν σε απλές αργίες στερούμενες περιεχομένου και σταδιακά αποξενούμενες από την κοινωνία. Διότι βεβαίως και οι προσπάθειες κάποιων να κρατήσουν την εθνική μνήμη ζωντανή, αναλαμβάνοντας αυτό που απεμπολεί η Πολιτεία, θα στηλιτευθούν ως «εθνικιστικές» «φασιστικές» και «σωβινιστικές» κινήσεις.
Γιαυτό δεν τους αρέσει να βλέπουν και σήμερα να παρελαύνουν οι ενώσεις εφέδρων, που στην ουσία δεν είναι τίποτε άλλο από την συνέχεια της συμμετοχής των βετεράνων και των αναπήρων πολέμου στις παρελάσεις.