Σ.Ε.ΑΝ - Γ.Υ.Ε.Ν. ΕΥΒΟΙΑΣ !

ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΜΥΝΑΣ
ΕΠΙΤΕΛΕΙΟ
ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΜΥΝΑΣ / Δ.Ε.Π.Α.ΘΑ.
ΓΡΑΦΕΙΟ
ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ ΕΦΕΔΡΩΝ Ν. ΕΥΒΟΙΑΣ

Δ Ε Λ Τ Ι Ο Τ Υ Π Ο Υ

ΘΕΜΑ : Εκπαίδευση Εφέδρων, με Αξιωματικούς της Σχολής Πεζικού

Το Γραφείο Υπηρεσίας Εφέδρων του Νομού Ευβοίας σας ενημερώνει ότι ύστερα από την αποδοχή εκ του νέου Διοικητή της Σχολής Πεζικού, Υποστράτηγου κ’ Δερμιτζάκη Σταύρου της εισήγησης του Διευθυντού αυτού, κ΄ Καπεντζώνη Ανδρέα (Ε. Ταγματάρχη ΠΖ ), και της επιθυμίας του Σ.Ε.ΑΝ. Ευβοίας για την συμμετοχή των Εφέδρων Αξιωματικών και της Εφεδρείας γενικότερα, σε στρατιωτική εκπαίδευση (πορείες – βολές – ενημέρωση νέων όπλων), και ενεργώντας άμεσα και ταχύτητα, ο Διευθυντής του Γ.Υ.Ε.Ν. Ευβοίας κ΄ Καπεντζώνης Ανδρέας σε συνεργασία με τα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου του Συνδέσμου Εφέδρων Αξιωματικών , επέλεξαν αντιπροσωπευτικά τους: Δαμιανίδη Αλέξανδρο ( Ε. Λοχαγό ΠΝ / Γραμματέα του ΣΕΑΝ ), Βάσσο Παναγιώτη (Ε. Ανθυπολοχαγό Τεχνικού / Ταμία του ΣΕΑΝ ), και Πίττα Κων/νο ( Ε. Υπολοχαγό Ειδικών Δυνάμεων ), όπως λάβουν μέρος στην εκπαίδευση με τα μόνιμα στελέχη της Σχολής Πεζικού την Τρίτη 15/ 6 /2010 στο Πεδίο Βολής, η οποία περιλάμβανε ενημέρωση – εκπαίδευση, ημερήσιες και νυκτερινές βολές με φορητό οπλισμό .
Παρών καθ΄ όλη την διάρκεια της εκπαίδευσης ήταν ο Δ/νής Σπουδών της Σχολής Πεζικού, κ΄ Δαβιώτης Λάμπρος (Σχης ΠΖ).
Η αντιπροσωπευτική αυτή συμμετοχή των Εφέδρων Αξιωματικών, οι οποίοι έφεραν άκρως θετικά αποτελέσματα στις βολές, αντικατοπτρίζει την διάθεση της Εφεδρείας γενικότερα για την πραγματική της αποστολή, αυτή της άμεσης στρατιωτικής ετοιμότητας.

Ε Υ Χ Α Ρ Ι Σ Τ Η Ρ Ι Ο

Ο Διευθυντής του Γ.Υ.Ε.Ν. Ευβοίας κ΄ Καπεντζώνης Ανδρέας Έφεδρος Ταγματάρχης (ΠΖ) , και το Δ.Σ. του Συνδέσμου Εφέδρων Αξιωματικών αισθάνεται την ανάγκη να ευχαριστήσει εκ μέρους όλων των Εφέδρων, τον νέο Διοικητή της Σχολής Πεζικού Υποστράτηγο κ΄ Δερμιτζάκη Σταύρο, για την άμεση και θετική ανταπόκρισή του στο διαρκές αίτημα της Εφεδρείας για συμμετοχή σε στρατιωτικές ασκήσεις, καθώς και τον Δ/ντή Σπουδών της Σχολής Πεζικού, κ΄ Δαβιώτη Λ. ( Σχη ΠΖ) για την ζεστή φιλοξενία την ημέρα της εκπαίδευσης.

Ο Διευθυντής Γ.Υ.Ε.Ν Ευβοίας.

ΚΑΠΕΝΤΖΩΝΗΣ ΑΝΔΡΕΑΣ
Ε. ΤΑΓΜΑΤΑΡΧΗΣ ( ΠΖ )




ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΕΦΕΔΡΩΝ
ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΩΝ Ν. ΕΥΒΟΙΑΣ

Ομιλία του Καπεντζώνη Ανδρέα (Ε.Α.) στο 9ο ΠΑ.Σ.ΕΦ.Α.

ΘΕΜΑ :
Η ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗ ΕΤΟΙΜΟΤΗΤΑ
ΤΩΝ ΕΦΕΔΡΩΝ ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΩΝ & ΤΗΣ ΕΦΕΔΡΕΙΑΣ ΓΕΝΙΚΟΤΕΡΑ.
Η ΕΝ ΔΥΝΑΜΕΙ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΣΤΗΝ ΤΑΚΤΙΚΗ ΧΡΗΣΗ ΤΗΣ ΕΦΕΔΡΕΙΑΣ

Κύριοι Επίσημοι,
Αξιότιμο Προεδρείο της Α.Π.Ο.Ε.Α.,
Αγαπητοί φίλοι κ Συνάδελφοι Έφεδροι Αξιωματικοί Ελλάδας κ Κύπρου.

Επέλεξα να αναφερθώ σε ένα κυρίαρχο θέμα ‘’Η στρατιωτική ετοιμότητα των Εφέδρων Αξιωματικών κ της εφεδρείας γενικότερα – η εν δυνάμει στρατηγική στην τακτική χρήση της εφεδρείας’’, κατανέμοντας αυτό σε δυο σκέλη, γιατί αφ’ ενός μεν πιστεύω ότι η στρατιωτική κ επιχειρησιακή ετοιμότητα, είναι εκείνο το στοιχείο που υπολείπεται σήμερα για μια αξιόμαχη Εφεδρική Δύναμη τόσο Αξιωματικών όσο κ λοιπών βαθμών, αφ’ ετέρου δε, η σωστή τακτική χρήση της εφεδρείας αποτελεί πολλαπλασιαστή ισχύος για την μαχητική ικανότητα της χώρας, λειτουργώντας αποτρεπτικά.
Δεν υπάρχει ένστολος, μόνιμος ή μη, που να μην γνωρίζει τα τρία μαγικά γράμματα, Δ.Ε.Α. ( Δόκιμος Έφεδρος Ανθυπολοχαγός ). Ένας θεσμός που υφίσταται από το 19ο αιώνα, όταν το Μάρτιο του 1888 η κυβέρνηση Χαρίλαου Τρικούπη στην γενική προσπάθεια αναδιοργάνωσης και εξέλιξης του Στρατού συγκρότησε το ‘’Προπαρασκευαστικό Σχολείο Εφέδρων Αξιωματικών’’ γνωστό ως ΠΣΕΑ, πρόδρομο της σημερινής κ γνωστής Σ.Ε.Α.Π. Από τότε και έως σήμερα περισσότεροι από 1.220.000 στρατεύσιμοι, έχουν ονομασθεί Έφεδροι Αξιωματικοί και πολλοί από αυτούς έχουν προσφέρει την ζωή τους για την τιμή κ την ελευθερία της χώρας μας. Εμείς, οι σημερινοί Έφεδροι Αξιωματικοί οφείλουμε να διασφαλίζουμε αυτή την θυσία τους, συμμετέχοντας ενεργά στα δρώμενα και να μην παραμένουμε απλοί θεατές των γεγονότων.
Τίθεται λοιπόν το ερώτημα. Ποιο είναι το ζητούμενο για το ΓΕΕΘΑ – ΓΕΣ σε ότι αφορά την εφεδρεία γενικότερα και δει για τους Εφέδρους Αξιωματικούς, που θα κληθούν να επανδρώσουν κομβικά σημεία κ θα είναι υπεύθυνοι για προσωπικό σε μια ανύποπτη στιγμή ??. Μα φυσικά η στρατιωτική τους ετοιμότητα όπως προφέρουν τα χείλη των Διοικούντων. Ως γνωστών δυο παράγοντες καθορίζουν την αποτελεσματικότητα ενός στρατού. Η ισχύς των οπλικών συστημάτων και η ποιότητα του ανθρωπίνου δυναμικού (ικανότητα – ετοιμότητα – εκπαίδευση ). Η Ελλάδα είναι χώρα που ξοδεύει τεράστια ποσά στην αγορά και εκσυγχρονισμό οπλικών συστημάτων. Προκαλεί όμως έκπληξη σε στρατιωτικούς αναλυτές το γεγονός, ότι η εκπαίδευση του προσωπικού της σε πολλά σημεία παραμένει σε αρχές και δόγματα του Β’ Παγκόσμιου Πόλεμου. Ο σύγχρονος πόλεμος απαιτεί άμεσες ενέργειες ταχύτατες κ δυναμικές. Προϋποθέτει δε άρτια εκπαίδευση και υψηλή ετοιμότητα.
Γνωρίζουμε όλοι ότι η απόλυση μας από τις τάξεις του Ενεργού Στρατού δεν είναι μόνιμη. Ουσιαστικά όλοι λαμβάνουμε μια άδεια μακράς διάρκειας μέχρι να ξανακληθούμε για μετεκπαίδευση – άσκηση – επιστράτευση ή κάποια δοκιμή του επιστρατευτικού συστήματος της χώρας. Πως επιτυγχάνεται αυτή η περιβόητη και επιθυμητή ετοιμότητα ?? Μα με την τακτή κλήση των εμπλεκομένων σε ασκήσεις και μετεκπαιδεύσεις. Όσο άριστος και αν ήταν ένας οπλίτης ή αξιωματικός κατά την διάρκεια της θητείας του, για να διατηρηθεί σε υψηλή στρατιωτική ετοιμότητα και να είναι σύγχρονος των δεδομένων θα πρέπει να καλείται σε ασκήσεις και να ενημερώνεται για τις νέες τεχνολογίες στην ειδικότητά του. Επιβάλλεται δε πολύ περισσότερο για τον έφεδρο αξιωματικό η συνεχής ενημέρωση και η εκπαίδευση του καθώς από αυτόν εξαρτώνται οι ζωές ανδρών. Παρατηρούμαι όμως αντί για μια αλματώδη αύξηση στην μετεκπαίδευση αυτών, μια πτωτική τάση στην συχνότητα κλήσης Αξιωματικών στα αντίστοιχα σχολεία, όπως Σχολή Πεζικού – ΚΕΑΠ – Σχολή Πυροβολικού – Ενεργές μονάδες, αλλά και σε μεγάλες ασκήσεις των οποίων η συχνότητα υλοποίησης, έχει μειωθεί δραματικά εδώ και καιρό. Χαρακτηριστικά δε να τονίσουμε ότι στα τέλη του περασμένου Σεπτεμβρίου διεξήχθη η διακλαδική άσκηση Παρμενίων 2008, ίσως η μεγαλύτερη άσκηση μετά στρατευμάτων στην χώρα μας, χωρίς να γίνει κλήση εφέδρων. Από συζητήσεις μου με διάφορα στελέχη των ενόπλων δυνάμεων και από ενημερωτικά στρατιωτικά έντυπα, επιβεβαιώνεται αυτό που είναι κοινό μυστικό όλων μας ότι η αιτία δεν είναι η ανευθυνότητα της πολιτείας και η απουσία σωστού σχεδιασμού, αλλά η έλλειψη οικονομικών πόρων για την κάλυψη όλων των εξόδων μιας τέτοιας άσκησης στην οποία θα κληθεί μεγάλος αριθμός εφέδρων κάθε ειδικότητας. Το πρόβλημα προσαυξάνεται δε για τους αξιωματικούς ως προς την συχνότητα των κλήσεων σε ασκήσεις, καθώς αποτελούμε αναλογικά την μειοψηφία στην σύνθεση μιας μονάδας. Γίνεται δε σχεδόν ανυπέρβλητο όταν αυτοί οι έφεδροι αξιωματικοί προέρχονται από γεωγραφικά διαμερίσματα του εσωτερικού, όπως Στερεά Ελλάδα, Πελοπόνησσος, Θεσσαλία κ άλλα, όπου δυστυχώς η πολιτεία δεν έχει δώσει ιδιαίτερη μέριμνα, όπως αυτό που εφαρμόζει για την παραμεθόριο. Και μάλιστα από προσωπικά παραδείγματα φίλων κ συγγενών, από τότε που απολύθηκαν, ούτε σε κάποια άσκηση κλήθηκαν ούτε καν μιας ημέρας ενημερωτικής κλήσης δεν είχαν μέχρι σήμερα. Και όπως είναι αυτονόητο δεν είχαν καμιά προαγωγή.
Από τα ανωτέρω δικαίως σχηματίζεται στο μυαλό του καθενός ο προβληματισμός, αν η Στρατιωτική ηγεσία και η Πολιτεία γενικότερα, επιθυμούν πραγματικά την ύπαρξη μιας αξιοσέβαστης σε όγκο και σε ισχύ εφεδρείας με ηγήτορες σωστά εκπαιδευμένους, ή απλώς επιθυμούν να υφίσταται, μόνο και μόνο για να υπάρχει..!!! Ας δώσουμε λοιπόν μια θεωρητική εικόνα του σήμερα όπως την σχεδίασε η πολιτεία, μέσα στην οποία θα κληθεί να δράσει ένας έφεδρος αξιωματικός, που για οποιοδήποτε αιτία επιστρατεύεται σε κάποια μονάδα της παραμεθορίου.. ….. Από τα πολλαπλά νομοσχέδια που έχουν κατά καιρούς ψηφισθεί από την Βουλή των Ελλήνων και αφορούν την περιοδική, μόνιμη ή ημιμόνιμη επάνδρωση των μονάδων από προσωπικό, ισχύουν τα ακόλουθα :
1. Ο.Β.Α. (οπλίτες βραχείας ανακατάταξης), θεσμός που καθιερώθηκε το 1990 και που αναφέρεται σε όσους έχουν τελειώσει την θητεία τους και θα μπορούν να κατατάσσονται μέχρι κ 3 χρόνια από την απόλυση τους, για ένα χρονικό διάστημα από 1 – 3 έτη και μέχρι ηλικίας 25 ετών. Φαίνεται ότι με αυτό τον τρόπο η Πολιτεία προσδοκά να συγκεντρώσει ένα ικανό αριθμό εκπαιδευμένων κ νεαρών ατόμων για να καλύψει το κενό που δημιουργείται από την έλλειψη κληρωτών. Παρόλα αυτά οι στρατεύσιμοι αυτής της κατηγορίας προορίζονται για αποστολές στο εξωτερικό……
2. ΕΦ.Υ.ΕΤ. (έφεδροι υψηλής ετοιμότητας), θεσμός που ξεκίνησε πιλοτικά το 2006 κ αποσκοπεί στην ενεργή συμμετοχή μεγάλου αριθμού πολιτών των παραμεθορίων περιοχών στην αμυντική θωράκιση της χώρας, όπως δηλώνουν στρατιωτικοί κ πολιτικοί υπεύθυνοι. Σε αυτή την κατηγορία θα προσλαμβάνονται για τους 4 χειμερινούς μήνες νέοι μέχρι 35 ή 40 ετών για οπλίτες κ αξιωματικούς αντίστοιχα, που έχουν ήδη υπηρετήσει την θητεία τους και είναι μόνιμοι κάτοικοι των παραμεθόριων περιοχών, έχοντας την υποχρέωση τους υπολοίπους μήνες του έτους, να απασχολούνται στην ιδία περιοχή τους, σε δικιά τους ή μη εργασία. Σε αυτή την κατηγορία οι έφεδροι αξιωματικοί θα προάγονται μέχρι το βαθμό του λοχαγού. Η δε σύμβαση που θα υπογράφουν θα είναι 3τους διαρκείας ανανεώσιμη. Επίσης θα συμμετέχουν σε κάθε άλλη έκτακτη κρίση μη στρατιωτική, όπως πυρόσβεση , αντιμετώπιση φυσικών καταστροφών κλπ….
3. ΕΠ-ΟΠ. (επαγγελματίες οπλίτες), θεσμός που και αυτός υλοποιήθηκε για να καλύψει τα κενά από την έλλειψη ανδρών στις μονάδες αλλά και για να συμπληρώσει τις ειρηνευτικές αποστολές του στρατού μας στο εξωτερικό με προσωπικό ενημερωμένο και εκπαιδευμένο.
4. Εθνοφυλακή - Τ.Ε.Α. τύπου Α΄ (μονάδες παραμεθορίου), θεσμός που δημιουργήθηκε για πρώτη φορά το 1843 με Βασιλικό Διάταγμα για την εσωτερική ασφάλεια της χώρας. Μεταπολεμικά διαμορφώθηκε περίπου στην σημερινή μορφή. Η απαιτούμενη νομική βάση παρέχεται με το ΝΔ 485/70 του 1970, ο οποίος αντικαταστάθηκε από τον Ν. 1295/1982 και ολοκλήρωσε την τρέχουσα κατάσταση. Αρχικά υπαγότανε στο Υπουργείο Εσωτερικών αλλά από το 1880 και μετά αφομοιώθηκε στην Εφεδρεία του Στρατού. Αναφέρονται στην ξεχωριστή επιστράτευση ανδρών Β΄ σειράς εφεδρείας ηλικίας από 40 – 45. Έως την περίοδο του 1988 υπήρχαν και τα Τ.Ε.Α. τύπου Β΄ που αφορούσαν τις περιοχές στο εσωτερικό της χώρας με επάνδρωση 10% της δυνάμεως τους και με ειδικό πρόγραμμα εκπαίδευσης. Απενεργοποιήθηκαν και αφομοιώθηκαν από τις κατά τόπους ΜΕ.
5. Τέλος υφίστανται οι τακτικές μονάδες του ενεργού στρατού.
Αυτή ήταν η θεωρητική προσέγγιση την οποία σχεδίασε και μέσω των νομοσχεδίων υλοποίησε η Πολιτεία σε βάθος χρόνου. Τα ανωτέρω είναι καταχωρημένα στο άρθρο 4 του Στρατιωτικού Κώδικα 20-1. Στην πράξη όμως τα αποτελέσματα έχουν ως εξής :
α) ο θεσμός των Ο.Β.Α. δεν προχώρησε σχεδόν καθόλου καθώς αυτή την στιγμή υπηρετούν μόνο 160 άτομα.
β) ο θεσμός των ΕΦ.Υ.ΕΤ. που υλοποιήθηκε πιλοτικά από το 2005 και μετά σε 11 περιοχές της παραμεθορίου ενώ αναμενότανε να αποδώσει δύναμη 30.000 ανδρών στο τέλος του 2007, μόνο 335 προσεληφθήκαν αρχικά με οption για 2.200 άτομα το 2007 και λίγοι περισσότεροι το 2008.
γ) ο θεσμός των ΕΠ-ΟΠ αν και με προβλήματα στην εφαρμογή του, καλύπτει με την τελευταία εξαγγελία για πρόσληψη 15.000 ένα σύνολο 40.000 ανδρών. Όμως απαιτείται εκσυγχρονισμός του θεσμού και της ύπαρξης αυτού.
δ) τα Τ.Ε.Α. είναι ίσως ένα κομμάτι της Εθνικής Άμυνας που λειτουργεί ικανοποιητικά, ειδικά αν οι Διοικητές των μονάδων έχουν ιδιαίτερο ζήλο……… Άρα όπως βλέπουμε για ένα και μόνο σκοπό, την εθνική άμυνα, εμπλέκονται ταυτόχρονα αρκετοί μηχανισμοί στην αυτή κατεύθυνση με επιζήμια ίσως αποτελέσματα, καθώς όπως λέει και ο λαός, ‘’όπου λαλούν πολλοί κοκόροι, αργεί να ξημερώσει’’….!!!
Όλα τα ανωτέρω οδηγούν πολλούς να σκεφτούν και να υπερασπισθούν την ιδέα ενός επαγγελματικού κ μόνο στρατού, με μια ομάδα ατόμων εθελοντών πολιτών που θα αποτελούν την Εθνοφυλακή, κάτι σχετικό με το νομοσχέδιο περί ‘’Παλλαϊκής Άμυνας’’ του 1996-97 το οποίο όμως δεν προχώρησε. Είναι σίγουρο ότι η εξέλιξη και η δυσκολία στην χρήση των σύγχρονων και πανάκριβων οπλικών συστημάτων βοηθά αυτή την ιδέα. Πως όμως και πότε θα εκπαιδευτούν έστω και στοιχειωδώς όλοι αυτοί της Εθνοφυλακής ?? πότε θα μάθουν τα καθήκοντα τους και τον τόπο δράσης των ???.... γρήγορα λοιπόν εξάγεται το συμπέρασμα ότι είναι ανέφικτη μια τέτοια ιδέα περί ίδρυσης γενικής Εθνοφυλακής και την ύπαρξη μόνο επαγγελματικού στρατού. Καλό όμως είναι να δούμε πως λειτουργούν σε σχέση με αυτό το θέμα άλλα κράτη και να εξάγουμε αντίστοιχα συμπεράσματα. Θα αναφέρουμε χαρακτηριστικά την Σουηδία, την Ελβετία και το Ισραήλ ως αντιπρόσωποι χωρών που καλύπτουν όλο το φάσμα της απειλής των ή όχι από άλλα κράτη.
1. η Ελβετία στο κεντρικό χώρο της Ευρώπης δεν απειλείται από κανέναν. Εν τούτοις έχει μικρές – ευέλικτες και σύγχρονες ένοπλες δυνάμεις στηριζόμενη κατά κύριο λογο στην εφεδρεία της, ενώ η θητεία είναι υποχρεωτική στα 19 για τουλάχιστο 260 ημέρες. Όλοι οι έφεδροι μέχρι τα 42τους ανακαλούνται για μετεκπαίδευση τουλάχιστον 15 φορές εκ περιτροπής.
2. η Σουηδία αισθανόμενη πολύ κοντά της την ανάσα της πρωην Σοβιετικής Ένωσης, έχει υποχρεωτική στράτευση στα 19 για 7 έως 17 μήνες ανάλογα με την ειδίκευση και κλήση των εφέδρων της σε ασκήσεις και ενημερωτικές συναντήσεις ανά τακτά διαστήματα. Οι ένοπλες μονάδες της χαρακτηρίζονται από σύγχρονα οπλικά συστήματα, πολλά εξ αυτών κατασκευασμένα από τους ιδίους με ειδικές προδιαγραφές για την ιδιόμορφη χώρα τους.
3. το Ισραήλ είναι ίσως η απόλυτη μορφή έθνους που από την ίδρυση του το 1948 ευρίσκεται συνεχώς υπό τα όπλα με όλα τα συνεπακόλουθα. Η θητεία είναι υποχρεωτική για άνδρες και γυναίκες, διάρκειας άνω των 18 μηνών και πολύ σκληρή. Οι έφεδροι καλούνται κάθε χρόνο σε ασκήσεις και οι περισσότεροι ανάλογα με την ειδικότητα έχουν τον οπλισμό και όλα τα παρελκόμενα στο σπίτι. Χαρακτηρίζεται από τους στρατιωτικούς αναλυτές ως η χώρα με το καλύτερο επιστρατευτικό σύστημα και ίσως με τις πιο εμπειροπόλεμες δυνάμεις.
Παρατηρούμαι δε ότι και οι τρεις χώρες κινούνται στην κατεύθυνση της υποχρεωτικής στράτευσης σε συνδυασμό με μια ισχυρή και ευέλικτη εφεδρεία ανεξάρτητα από το γεγονός αν απειλούνται συνοριακά ή όχι. Και ο κύριος σκοπός τους είναι η εδαφική ακεραιότητα και η ασφάλεια της χώρας. Η σύγκριση του τρόπου λειτουργίας μας με τις ανωτέρω χώρες στην ύπαρξη και τακτική χρήση εφεδρείας, γίνεται τελείως αντανακλαστικά και τα αποτελέσματα που εξάγονται είναι μάλλον απογοητευτικά για το ζητούμενο μας. Είναι αδιανόητο μια χώρα σαν την δικιά μας που γεωστρατηγικά έχει αρκετές δυσκολίες στην άμυνα της (πολλά νησιά – ιδιόμορφη μορφολογία εδάφους), να μην παρατηρεί τις άλλες χώρες πως λειτουργούν στο συγκεκριμένο θέμα και μάλιστα αν αυτές έχουν πολεμική εμπειρία όπως το Ισραήλ. Το 2008 ο Ελληνικός στρατός προχώρησε σε μια ενέργεια με σκοπό να μειώσει την γραφειοκρατία και τον χρόνο ενεργοποίησης των επιστρατευμένων μονάδων στην παραμεθόριο. Χορήγησε τον ιματισμό και όλα τα παρελκόμενα στο προσωπικό ανεξαρτήτου βαθμού, που διαμένει μόνιμα στις ακριτικές περιοχές και επιστρατεύεται άμεσα σε οποιαδήποτε εμπλοκή, Όντως αποτελεί μια κίνηση που έχουν υιοθετήσει και οι χώρες που εξετάσαμε και που στο παρελθόν ήταν μια λεπτομέρεια που βοήθησε το Ισραήλ στο Πόλεμο του Γιόμ-Κιπούρ, ελαχιστοποιώντας το χρόνο ενεργοποίησης των εφεδρικών δυνάμεων του. Παρ΄ όλα αυτά πολλά αρνητικά σχόλια ακούσθηκαν κατά πόσο οι έφεδροι θα φροντίσουν για την σωστή διαχείριση αυτών των υλικών, όταν κατά κύριο λόγο, πολλοί από αυτούς, θεωρούν την μετεκπαίδευση συμπληρωματική σπατάλη χρόνου, όπως πίστευαν και για την θητεία τους και την στολή παραλλαγής ιδανική για κυνήγι και γεωργικές εργασίες.
Το να ανιχνεύουμε ένα πρόβλημα ή μια δυσλειτουργία του συστήματος και να μην προχωράμε σε επίλυση του προβλήματος και υιοθέτηση νέων – απλών και λειτουργικών λύσεων, είναι στοιχείο που πιθανότατα θα αποβεί αρνητικό και μοιραίο σε κάποια μελλοντική κρίση. Η χώρα μας τα τελευταία χρόνια έχει διέλθει από κάποιες τέτοιες κρίσεις κατά τις οποίες σε μικρό ή μεγάλο βαθμό λειτούργησαν τα επιστρατευτικά σχέδια. Το αν ήταν θετικά τα πορίσματα ή όχι το γνωρίζουν βέβαια φυσικά οι ιθύνοντες. Όμως θα τολμήσω να παρατηρήσω ότι ακόμα και αν το σημερινό επιστρατευτικό σύστημα λειτουργήσει ικανοποιητικά σε μια ενδεχόμενη στρατιωτική απειλή, η απλή λογική μας οδηγεί στο συμπέρασμα ότι η στρατιωτική ετοιμότητα των εφέδρων, αξιωματικών και μη που θα κληθούν, μάλλον θα είναι χαμηλή καθώς μπορεί να μην έχουν ξανακληθεί από την απόλυση
τους σε κάποια άσκηση ή κάποια σχολή για ενημέρωση και κατά συνέπεια η τακτική χρήση της εφεδρείας γενικότερα δεν θα έχει τα αναμενόμενα αποτελέσματα, σύμφωνα με το στρατηγικό σχεδιασμό που έχει γίνει από την ειρηνική περίοδο. Άρα καταλήγουμε στο συμπέρασμα, ότι, είτε καταργούμε την εφεδρεία και τα παρακλάδια της και οδηγούμαστε σε ένα καθαρά επαγγελματικό στρατό και μόνο, ή αναβαθμίζουμε την εφεδρεία και το σύστημα γενικότερα.
Η προσωπική μου άποψη για το όλο θέμα εκτιμά ότι η διάρθρωση του συστήματος θα πρέπει να έχει τις εξής παραμέτρους :
α) την Ενεργή Δύναμη του στρατού, αποτελούμενη από το μόνιμο προσωπικό τους αξιωματικούς – υπαξιωματικούς καθώς και ένα σεβαστό αριθμό ΕΠ-ΟΠ οι οποίοι θα επανδρώνουν και θα χειρίζονται ευαίσθητα και πανάκριβα οπλικά συστήματα, όπως τα νέα Leopard 2 τους πυραυλικούς εκτοξευτές MLRS , τα αντιαεροπορικά συστήματα τελευταίας γενεάς και άλλα, καθώς και τους κληρωτούς.
β) την Εθνοφυλακή όπως υφίσταται σήμερα στην παραμεθόριο ( Τ.Ε.Α. Α΄) και την επέκταση αυτής ξανά στο εσωτερικό της χώρας, για την φρούρηση ευαίσθητων σημείων και αντιμετώπιση δολιοφθορών και τέλος από
γ) την Εφεδρεία, όλοι όσοι έχουν υπηρετήσει την θητεία τους.
Είναι αυτονόητο βέβαια ότι λύσεις σαν τους Ο.Β.Α και ΕΦ.Υ.ΕΤ. θα πρέπει να καταργηθούν καθώς είναι ξεκάθαρο ότι αποτελούν προσπάθεια περιορισμού της ανεργίας ειδικά στις ακριτικές περιοχές, αφού αφενός μεν δεν καρποφόρησαν τα αναμενόμενα, αφ΄ ετέρου δημιουργούν πολυτυπία, πολυμορφία κ ίσως και πιθανή διάσπαση αμυντικών σχεδίων καθώς θα εμπλέκονται πολλοί φορείς για το ίδιο θέμα ταυτόχρονα. Η διάκριση όμως όπως την ανέφερα από μόνη της δεν εξασφαλίζει καμιά επιτυχία στο ζητούμενο. Τι θα πρέπει να γίνει.
Σε ότι αφορά το μόνιμο προσωπικό των παραγωγικών σχολών (αξιωματικοί – υπαξιωματικοί), θα πρέπει να δοθεί έμφαση στην σύγχρονη θεωρητική και πρακτική τους εκπαίδευση. Ο θεσμός των ΕΠ-ΟΠ να αναβαθμισθεί και να επαναπροσδιορισθεί ως προς την αποστολή τους και τον λόγο ύπαρξης των, εκτός από το να καλύπτουν τα κενά σε άνδρες στις μονάδες λόγω δημογραφικού προβλήματος και άλλων λοιπών παραμέτρων. Ο άριστος συνδυασμός αυτών των βαθμιδών καλύπτει πολύ καλά ένα μεγάλο τμήμα εξειδικευμένων καταστάσεων. Ο εκάστοτε κληρωτός όπου και αν υπηρετεί, θα πρέπει να έχει μια αποτελεσματική εκπαίδευση που θα του προσδώσει σιγουριά και ασφάλεια για την αποστολή που καλείται να εκτελέσει. Στοιχείο όμως προς μελέτη είναι το γεγονός, σε ποια ηλικία θα πρέπει να υλοποιεί ο κληρωτός την θητεία του.
Επίσης η Εθνοφυλακή τόσο στην παραμεθόριο όσο και στο εσωτερικό της χώρας θα πρέπει να επανδρώνεται από ότι καλύτερο υπάρχει σε έμψυχο δυναμικό στην αντίστοιχη ηλικία, το οποίο θα εκπαιδεύεται συστηματικά σε μηνιαία αναλογία 1/3 για το παραμεθόριο / εσωτερικό αντίστοιχα με ενιαίο και κεντρικό σχεδιασμό.
Σε ότι αφορά την εφεδρεία έχουν να υποθούν πολλά. Αποτελεί την μεγάλη μάζα των ατόμων που σταδιακά θα κληθούν να λάβουν μέρος σε μια ενέργεια εθνικής σημασίας στην προσπάθεια εξασφάλισης της εδαφικής ακεραιότητας της χώρας και αποτροπής οποιασδήποτε εξωτερικής επιβουλής. Πως θα το επιτύχουν όμως αυτό όλοι αυτοί οι επίστρατοι αν δεν έχουν από τον καιρό της ειρήνης εκπαιδευτή κατάλληλα κ πολύ περισσότερο δε, οι έφεδροι αξιωματικοί ?? Ποια θα είναι η στρατιωτική τους ετοιμότητα ?? Πως θα είναι εξασφαλισμένη η Στρατιωτική κ Πολιτική ηγεσία ότι μπορούν να κάνουν στρατηγική χρήση σε τακτικό επίπεδο της εφεδρείας ?? Γιαυτό το λόγο, και για να υπάρξουν αποτελέσματα, θα πρέπει να αυξηθούν οι μεγάλες διακλαδικές ασκήσεις στις οποίες δοκιμάζονται επιστρατευτικά σχέδια ευρείας κλίμακας, να καταγραφούν λάθη και παραλείψεις που ενδέχεται να υπάρξουν και να διορθωθούν άμεσα οι ατέλειες που θα φανούν. Είναι αυτονόητο ότι η Πολιτεία θα έχει περισσότερα οφέλη αν ο Μέσος Όρος της εφεδρείας για τους κληρωτούς είναι στα 24 – 25 από το 32 – 34. Και εδώ για να επιτευχθεί αυτό τίθεται το ερώτημα αν η θητεία θα είναι υποχρεωτική από τα 18 ή όχι. Οι απόψεις ποικίλουν ανάλογα με τα συμφέροντα, αλλά προσωπικά θεωρώ ότι είναι πολύ καλύτερη η θητεία σε μικρή ηλικία τόσο για τον πολίτη όσο και για την πολιτεία. Αυτό δίνει την δυνατότητα στο πολίτη να ασχοληθεί μετά το στρατό απερίσπαστος με σπουδές ή προσωπική εργασία, έχει μεγαλύτερη αντοχή στις ασκήσεις, πιθανότατα να εντάσσεται και πιο ομαλά στην κοινωνία και φυσικά αποδίδει στο στρατό πλήρεις κλάσης εφέδρων χωρίς αναβολές και συναφή. Τέλος η εφεδρεία έχει άτομα μικρής ηλικίας και εκπαιδευμένα που μπορεί να τα αξιοποιήσει για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα. Πολλοί αντιδρούν βέβαια, αλλά δεν πρέπει να ξεχνάει κανείς ότι η θητεία είναι έκφραση της συμμετοχής του λαού στην εθνική άμυνα. Επίσης οι έφεδροι αξιωματικοί θα αποκτήσουν σύγχρονη αντίληψη των στρατιωτικών θεμάτων αν έχουν τακτική μετεκπαίδευση και επικοινωνία με τις μονάδες του ενεργού στρατού, είτε μέσα από διάφορα σχολεία είτε μέσα από μεγάλες ασκήσεις ή ακόμα και από βραχύβιες εκπαιδεύσεις στις περιοχές μόνιμης κατοικίας των. Επιπρόσθετα ένας έφεδρος αξιωματικός που σε 22 έτη μετά την απόλυση του θα έχει συμπληρώσει ικανοποιητικό αριθμό μετεκπαιδεύσεων σε ασκήσεις και σχολεία να μπορεί (με αντίστοιχη τροποποίηση της νομοθεσίας) και σωστή αξιολόγηση να προάγεται τουλάχιστο μέχρι το βαθμό του έφεδρου αντισυνταγματάρχη.
Και μέσα σε όλα αυτά υπάρχουν οι ΣΕΑΝ και τα ΓΥΕΝ. Τι ρόλο καλούνται να έχουν στα τεκταινόμενα ??? Όπως είναι στην σημερινή τους μορφή αν και θα πρέπει να εξασφαλίζουν και να προάγουν τόσο το πολιτιστικό όσο και το στρατιωτικό τους πνεύμα βάσει του Νόμου ύπαρξης των, μόνο πολιτιστικά δρώμενα λαμβάνουν χώρα ανά ΣΕΑΝ. Τα δε ΓΥΕΝ έχουν καταντήσει να είναι θεματοφύλακες μια τυπικής γραφειοκρατίας που συντηρεί την ύπαρξη τους. Να καταργηθούν άραγε ??? Η προσωπική μου άποψη μια και αποτελώ κοινό σημείο αναφοράς και των δυο, είναι ότι μπορούν να αναβαθμισθούν. Πως ?? είπαμε ότι οι έφεδροι αξιωματικοί αλλά και οπλίτες ( κυρίως εσωτερικών περιοχών) που επιστρατεύονται σε ακριτικές περιοχές έχουν λίγες έως ελάχιστες ευκαιρίες να κληθούν για εκπαίδευση ώστε να αυξήσουν την στρατιωτική τους ετοιμότητα. Τα ΓΥΕΝ που εποπτεύουν τα ΣΕΑΝ μπορούν να συνεργασθούν από κοινού με τις κατά τόπους ΜΕ που ελέγχουν και παρακολουθούν την αντίστοιχη περιοχή (προτάσεις από ΣΕΑΝ για πρόσωπα που θα κληθούν – για άτομα που θα προαχθούν), και μέσα από νομοθετικές ρυθμίσεις να καλούνται τουλάχιστον μια φορά το δίμηνο ένα ΣΚ σε κατά τόπους ή όμορες μονάδες για εκπαίδευση – συντήρηση, με πρόγραμμα εκπονημένο από την κεντρική διοίκηση. Αν και το σωστό είναι να έχουν τακτική κλήση στο μέρος όπου θα κληθούν να δράσουν, καθώς αυτό είναι δύσκολο να καλούνται συνεχώς ολόκληρες Ταξιαρχίες είτε λόγω κόστους αλλά και επαγγελματικών ασχολιών, μια συντήρηση τέτοιου είδους αφενός μεν θα κάλυπτε σε ένα ποσοστό την στρατιωτική ετοιμότητα των εφέδρων εφ΄ετέρου θα απέδιδε μια εκπαιδευμένη – συντηρημένη Εθνοφυλακή σε βάθος χρόνου. Αυτή η σκέψη, πιλοτικά και άτυπα σε μικρή και μη τακτή συχνότητα, σε συνεργασία και με προσωπική ευθύνη των Διοικητών, έχει υλοποιηθεί από το ΓΥΕΝ κ τον ΣΕΑΝ Ευβοίας από κοινού, με άκρως θετικά αποτελέσματα.
Όλοι το γνωρίζουμε ότι χώρα μας δεν είχε κ δεν έχει την οικονομική άνεση των κρατών του ΟΠΕΚ. Αυτό βεβαία δεν σημαίνει ότι θα πρέπει να μένουμε με τα χεριά σταυρωμένα και απαθείς. Ειδικά την στιγμή που υπάρχει πίστη και θέληση από τους πολίτες για ενεργητική συμμετοχή τους στα στρατιωτικά δρώμενα σε όλες τις εφεδροπολεμιστικές οργανώσεις. Οι έφεδροι θα πρέπει να αποτελούν ‘’ζωντανό’’ κομμάτι του στρατού. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι μπορεί να μην απειλούμαστε άμεσα όπως το Ισραήλ αλλά και η διάθεση των γειτόνων μας και ειδικά της Τουρκίας κατά βάθος μονό φιλική και ακίνδυνη μπορεί να χαρακτηρισθεί. Καθώς δε ο χρόνος δεν γυρνά πίσω, είναι καλυτέρα η Πολιτεία να εξασφαλίσει και να ξοδέψει κάποια χρήματα παραπάνω σήμερα για την εκπαίδευση και αξιοποίηση της εφεδρείας, παρά να αναζητάμε ευθύνες εκ των υστέρων. Η Πολιτεία από την πλευρά της θα πρέπει να ανιχνεύσει ότι σε μια κοινωνία ακρως ισοπεδωτική, που δεν αναγνωρίζει τις διαχρονικές αξίες και τα ιδανικά που μας στήριξαν όλα αυτά τα χρόνια, πολλοί (όπως όλοι εμείς ) πιστεύοντας σε εθνική δεοντολογία, αν και με πολλές υποχρεώσεις, εξοικονομώντας χρόνο και χρήμα και έχοντας απόθεμα από ψυχικό σθένος επιθυμούν να προσφέρουν ανιδιοτελώς τις υπηρεσίες στην πατρίδα τους, έτσι ώστε να καταστήσουν εαυτούς στρατιωτικά πανέτοιμους και να δώσουν στην πολιτεία την δυνατότητα να αξιοποιήσει αυτό το πλεονέκτημα δυναμικά και σε στρατηγικό βάθος.
Ευελπιστώ ότι η ΑΠΟΕΑ, κυρίαρχος εκπρόσωπος των Εφέδρων Αξιωματικών αντιλαμβανόμενη το εθνικό συναίσθημα της εφεδρείας, θα ‘’πιέσει’’ σε αυτή την κατεύθυνση την πολιτική και στρατιωτική ηγεσία, για όσο το δυνατόν θετικά αποτελέσματα.

ΚΑΠΕΝΤΖΩΝΗΣ ΑΝΔΡΕΑΣ
ΕΦ. ΤΧΗΣ (ΠΖ)

ΣΧΟΛΙΟ « ΕΦΕΔΡΕΙΑΣ » : ΜΑΣ ΕΞΕΠΛΗΞΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΑ Η ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΤΟΥ Σ.Ε.ΑΝ – Γ.Υ.Ε.Ν. ΕΥΒΟΙΑΣ ΣΤΟ FACEBOOK ΚΑΙ ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΕΡΓΟ ΠΟΥ ΠΑΡΑΓΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ. ΑΠΟ ΕΜΑΣ ΤΑ ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ ΜΑΣ ΕΙΣΤΕ ΕΝΑ ΘΑΥΜΑΣΙΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΠΡΟΣ ΜΙΜΗΣΗ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ Σ.Ε.ΑΝ ΚΑΙ Γ.Υ.Ε.Ν. ( ΣΙΓΟΥΡΑ ΘΑ ΘΥΜΑΣΤΕ ΤΑ ΠΕΡΙ . . . ΤΣΑΓΙΟΥ ΚΑΙ ΣΥΜΠΑΘΕΙΑΣ ) !